Wyższość Józefa Monety nad Ufką

Jeśli w tym cyrku zwącym się S24 są jeszcze osoby zachowujące przytomność umysłu połaczoną z osobistą przyzwoitością, to jest wśród tych nielicznych nienaruszonych obłędem niewątpliwie bloger pieczętujący się nickiem @jozefmoneta.

Zawsze w pogodnym nastroju, grzeczny, wręcz uprzedzająco uprzejmy, odpowiada niczym dobrze wychowany jedenastolatek rzeczowo na najgłupsze i najwredniejsze zaczepki osobiste. Przyznam, że byłem zaszokowany, gdy pewnego razu wyjątkowo namolnemu trollowi rzucił rozbrajające "bujaj się". Bujaj się  zabrzmiało w tym ponurym miejscu niczym zamówienie szklanki mleka w podmiejskiej spelunie, gdzie klienci intoksykują się syberyjskim metanolem.

Potrafi wyrzucić z treści wpisu zbyt ostre sformułowanie, zastępując je określeniem neutralnym, w którymś z wpisów zastąpił emocjonalnie nacechowane i obraźliwe bydło neutralnym słowem towarzystwo, potrafi sam z siebie lub przekonany przez dyskutantów usunąć cały swój wpis, jeśli uzna go za niestosowny. W miejscu, gdzie zacietrzewieni dyskutanci bronią swojego braku racji z animuszem przekupek i podobnymi środkami ekspresji umiejętność przyznania się do błędu błyszczy niczym klejnot.

Wielu jest trolli wyznających, w sposób który w latach przedwojennych nazywano końskimi zalotami,  Józefowi Monecie swój mimowolny podziw - nie potrafiąc tego zrobić inaczej niż lżąc go najgorszymi słowami. Ten zdaje się rozumieć rozdarcie ich dusz, bardzo oględnie banując jedynie kliniczne już przypadki zdurnienia. Jest uprzejmy nawet dla strzykajcego jadem Coryllusa i jego niewybredne zaczepki i obelgi puszcza mimo uszu co, przyznacie, jest samo w sobie dowodem na odebranie przez Józefa Monety doskonałej kindersztuby i wrodzoną lub wytrenowaną wielkoduszność.

Stylistyka wpisów Józefa Monety jest w sposób efektywny służebna ich treści. To wyrafinowana kombinacja naiwizmu, puentylizmu i minimalizmu, coś jak Celnik Rousseau spotyka Georgesa Seurat i idą na wino z, powiedzmy, Donaldem Juddem. Nie dajmy się zwieść prostocie ich konstrukcji, to są środki jak najbardziej wyrozumowane w celu dotarcia do czytelnika z zamierzonym przekazem.

Notki są zazwyczaj krótkie, zbudowane najczęściej na kanwie świeżego, często jeszcze nieznanego ogółowi doniesienia prasowego lub agencyjnego, a skromny komentarz zgodnie z przyjętą konwencją, wyłożoną w sygnaturce blogera "Nie do wiary, jaki świat jest duży i jak z tego nic nie wynika", wyraża najczęściej perfidnie naiwne zdumienie pojawieniem się kolejnego politycznego cielęcia z dwiema głowami.  Producentami owych dziwów natury są dla Józefa Monety przeważnie szeroko rozumiana Rodzina Smoleńska, z jej czołowymi przedstawicielami jak Antoni Macierewicz, czy Ewa Stankiewicz, oficjalni reprezentanci Radia Maryja, co poniektórzy mimowolnie zabawni politycy PiS i cała ta tak zwana prawa patriotyczna prawdziwie polska cywilizacja życia.

O ile w wyborze tematyki Józef Moneta nie jest zbyt oryginalny, prawica karmi bowiem swoją  niezamierzoną, hm, śmiesznością całe rzesze mniej lub bardziej zdolnych blogerów, to kombinacja stylu, formy i treści tworzy z krótkich wpisów Józefa Moneta dość wyjatkowe zjawisko w skali S24. Nie dajcie się jednak zwieść pozorom, to nie czterolatek wielkimi oczyma oglądający, a następnie opisujący cudactwa tego świata, tylko świadomy pracownik słowa.

Ale skąd w tytule notki Ufka? Ano stąd, z wrednego i trollerskiego wpisu, do którego sprosiła najskrofuliczniejsze trolle S24 i inne czarownice i na który Józef Moneta, nie wychodząc z narzuconej sobie roli, zareagował w sposób uprzejmy, lecz pokazując jak został dotknięty: Szczerze mówiąc, po UFCE tego się nie spodziewałem, ale cóż..

Sam, jestem o tym przekonany, nigdy nie zamieściłby podobnego personalnego ataku. Chyba, że głupawka tocząca S24 zaczyna udzielać sie i jemu.