W trakcie obchodu placu budowy zagaduje mnie jeden z brygadzistów podwykonawcy - firmy układającej stropy z gotowych elementów:
- Robert Lewandowski, oglądam wszystkie jego mecze*.
Facet w okolicach 35-40 lat, wygląda jak Chrystus original version**, czyli jak w tytule - 120% Bliski Wschód z gęstą czarną brodą (e, hipsterzy, nawet gdybyście się nie golili przez 3 lata, to nie osiągnięcie takiego rezultatu), pokaźnym kiniolem i czarnymi oczyma. Rzecz jednak w tym, że zagaduje w bezbłędnym polskim, z ledwo wykrywalną domieszką akcentu.
- Ale skąd ty po polsku? - nie mogę ukryć zaciekawienia.
- Spotkałem piękną dziewczynę przelotnie. Dowiedziałem się, że jest Polką, kupiłem książkę do nauki polskiego i przez trzy miesiące uczyłem się słówek. Po trzech miesiącach zapytałem ją po polsku czy chciałaby się ze mną umówić.
Nie jestem kobietą, nie wiem, jak bym sam zareagował na taki wyraz uczuć, ale historia ma swój urok. I ciąg dalszy:
- Jesteśmy ze sobą od 15 lat, mamy dwóch synów, Maksa i Kacpra. Oglądam polskie filmy, czytam po polsku. Nigdy nie uczyłem się polskiego w szkole i pewnie mam złą gramatykę.
A, pozory mylą. Okazało się, że co prawda pochodzi gdzieś z Bliskiego Wschodu, ale jest Syrianinem/Aramejczykiem, czyli należy do któregoś z najstarszych kościołów chrześcijańskich na świecie.
* Nie wyprowadzałem go z błędu. Nie bardzo nawet wiem, jak wygląda Robert Lewandowski, a o jego istnieniu i sławie usłyszałem od znajomych Szwedów.
** Myśleliście, że Chrystus był blondynem o nordyckim wyglądzie?
